yitirdiğim yaşama sevinci
ne güzel gülerdin
toprak kokulum bahar gibi çiçek çiçek sen varken dolardı dünya ve umut içimdeki kıvılcım endişesiz yanan ateş gün yarin ölümü hesaba katmadığım gelecek anam kadınım oğlum kızım bağ bahçe bostan ağaçtaki kuşlar gökte uçan güvercin avludaki köpek börtü böcek kısacası her şeye anlam kazandırırdı varlığın efkarın yerini alırdı gülücük şimdi boynum bükük anlamsızlaştı her şey kimseye diyemiyorum derdimi şiir oluyorsun kalemimde satır satır babam acının üstüne tattığım acı yitirdiğim yaşama sevinci ölüm yıldönümün yaklaştıkça arıyorum köşe bucak gözlerim doluyor zor tutuyorum kendimi annemin yanında ağlamamak için ister istemez kabulleniyorum başka bir şey yok yapacak ne güzel kokardın toprak kokulum bahar gibi çiçek çiçek... Arap Kurt |