Hüzün ZamanıResmin süzülür yanaklarda Gecenin boynu bükük Hüzün kaplı duvarların Her yanı yıkık dökük. Umudun öldüğü yerde çiçek açmaz Hep solgundur filizler Ne kadar derine inerse insin Toprak kökleri gizler. Yazılmamış defter sayfaları okunmaz Önce tebessümlerle yazmak gerek Atmak gerek her yazılacak sayfadan Dünlerin hepsini zehir zemberek. Keşkeleri, oysaları yasaklamalı sokaklardan Yıldızlar aynı saatlerde hüzünlenmemeli Avuçlar ayrılıklardan değil Vuslatlardan terlemeli. Dudaklar yeniden öğrenmeli gülmeyi Yeniden yazmalı bulutlar aşkı gökyüzüne Kırlangıçlar raksetmeli, bülbüller seslenmeli Ayın şavkı vurmalı gündüz de yüzüne. Yeni bir defter açmalıydım Bir türlü yazamadığım Varlığını yazmalıydım aydınlansın diye gecelerim Yokluğun dökülüyor kalemin ucundan Salkım saçak büyümüş Yayılmış vücuduma ayrılık Dallar kırık Bütün izlerde hıçkırık. Varlığını yazmalıydım Gözlerimizde ışıklar dans etmeliydi Yırtıp atmasaydın güzellikleri her gece Tutsaydın aşkın ellerinden Şarkılar dinleseydin sevdalıların dillerinden Ve her gece yeniden aşkı sunsaydın baharın ilk güllerinden. Sebepleri yanlış yerlere koyup Çırpındık her gece hırçın sularda Acımasız bir ağırlığa yenik düştük Her gece yeni bir mezar eştik Her gece yeniden piştik. Şimdi hüzün zamanı Bulutlar döksün yükünü Meltemler esmesin, boralar assın yüzünü Sisler arasında bir garip çalgıcı alsın sazı eline Teller hıçkırsın her ayrılık saatinde Söylesin türkümü, söylesin türkünü… Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Hep solgundur filizler
Ne kadar derine inerse insin
Toprak kökleri gizler.
ŞAİR HER MEVSİMİ YAŞAR AMA HÜZN ŞİİRDE KALSIN SAYGILAR...