Güneş kusuyor damlarına şehrin
İşsiz kaldırımlar mart kedilerine peşkeş
Kadavralarını aforoz da ölü seviciler
Ümitleri kesildiğinde yarına çıkmaya
Bedenleri bitlerle pazarlar bu şehir

Tüter bacadan ter bulamaçlı hasretler
Yaşlara bulanır ayva tüyü kınalı avuçlar
Yürüyüşleri çalım satar günah şehrinde
Berdelin fistanlı Kürt işçi kızları
Fabrikada çakal uluması paydos ziliyle

Şehir ki umudu sersefil kucaklayanınken
Namlunun ucunda bir çift güvercin şimdi
Çıplak ayaklı istasyonların kontesi yalnızlık
Düşeş atarak beklerken gizlenen şafağı
Her seferinde yekte karar kılar bu şehir

Kaç kez ümidin ışıklarını söndürdü içinde
Yaralı çocuk yüreklerin bilir misin?
Kaç gebe karanlık doğurdu puslu sabahı
Kırmızı ışıklara takılmış yalnızlıklarıyla
Gururlanır doygun egosuyla bu şehir