BİR KARIŞPhiladelphıa ovasının o güzelim asma bahçeleri- nin yapraklarından bir demet toplayıp, s a r m a filizlerinin bir karış ucunu kırıp tefek* yemedikçe ve vakti gelince asma gölgesinde salkım salkım üzümlere b/akarak nisan yağmurlarının değdiği,toprak kokan ellerinle yanaklarımı avuçlarına alıp yavaş yavaş konuşa konuşa ö p m e d i k ç e yazmayacağım artık... lâ lâ lâ |