GÖNÜL
Hayalin uğruna yollara düştük
Yoruldum dağları aşamam gönül Sanki mavilerde kanatlı kuştuk Yerlere basmadan yaşamam gönül. Baharda güllere dönüp bakarsın Sel gibi çağlayıp, coşup akarsın Olmadık düşlere, mumlar yakarsın Küllenen alevi deşemem gönül. Ne aşktır ne sevda hevesin adı Bir günde, bir ayda dolar miadı Bir tende, bedende aramam tadı Nefsimin ağına düşemem gönül. Menzilsiz kıvrılıp giden yollarda Yabanın elinde açan güllerde Boşuna savrulup giden yellerde Meçhule titreyip üşümem gönül. *Ahmet MORAN |