gel
seni sevdim diyen dursun kenarda
dönüp de yüzüne seni sor da gel eğer derse can cananım sevdiğim bir bıçağı bilele de zor de gel anlamıyor beni diye dert etme sevdim diyenleri sakın kürt etme anlat ona ibrahimi kurt etme yâr demenin edebini gör de gel söyle ona ağlar ise ağlasın ellerini gözlerini bağlasın ister ise yüreğini dağlasın bana yâr demeye bedel ser de gel gözlerinde var mı korku ve şüphe sorar ise sana nedir bu diye iste ondan ismailce hediye verir ise yat yere de er de gel dünyevi ne saray ne saltanatı bir yâre değişmem yedi arş katı bak bakalım akacak mı hiç kanım boynuma bıçağı n’olur sür de gel |