0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
883
Okunma
düşüncelerimin ve hayallerimin
ortası yok doğruların kalbimde
bazen bir çocuğa rakip olurum
bazen kimsesizlik içinde yalnız
döndürebilir mi ölüler beni
dönebilir mi bir nefes hayata
kim sevebilir ki her şeye rağmen
kabrinde çürüyen sevgiliyi kim
umudu doğuran söz sahipleri
asırları aydınlatan mevlana
ansızın bir yerde karşıma çıksa
değeri var mıdır artık şemslerin
hem taptuk postunda hem yunus olmak
alnına vurulmuş insanlar gibi
bir baharı daha eskitip öyle
göklerde izime iz katan kimdi
bana benzemeyen ancak ben olan
beni benden öte sevip anlardı
her an yeni gelip yine de giden
güzel sevgili de ardımda kaldı
şimdi yeniden hür kalmış gibi
delilik güneşi kör etti beni
dünyevi bu sonsuz çıkmaz yollara
selam verse yine kendini duyar
