vefa
gezdiğim yollar vardı
geldiğimde özüne sormadı halimi hem de hiç tanımamazlıktan geldi göstermedi hiç vefa çiçeğini kokladığım dağlar vardı eteklerinde hasret tutup geldim özüne sormadı halimi hem de hiç yüzünü bensizliğe çevirdi göstermedi hiç vefa çıktığım tepeler vardı tepelerde karlar içtim özünden yolum düştü geldim vermedi damla su sormadı halimi hem de hiç eriyen suları vardı kuzeye yol aldı serin suları göstermedi hiç vefa buraları gezdim bir dostla ayrılmazdık biz bu dolayda habersiz buluştuk sormadı hiç halimi hemde hiç bilmezden geldi onca akranlığın kesitlerini göstermedi hiç vefa gitti öylece çengel taslı burnunun dikine göstermedi hiç vefa |