YALITILMIŞ HÜZÜN AKŞAMLARI...
Aklın bittiği yer adeta
Suskunun nezdinde Küflenmiş onca hatırat Sıradan ya da rağbet göresi Kıvrımlarında aklın. Kar toplamakta güneş Yüreğim buz tuttu tutalı. Sus geldi dilime Yağdı yağalı ikindi yağmurları. Geceler yoksul Gün güneşten yoksun Bir varmışsın bir de yoksun. Ayağa düştü bir kere aşk Sevi dili sustu Yürek öldü öleli. Ellerimle boğdum kimsesizliği Koparılmış bir gül nihayetinde Gülmekten acizim alt tarafı. Aldatılar umurumda mı Yüreğe süzen o sessiz şarkı. Uyanırım güne sessizce İçimde saklı hala o garip yılgı. Hep ölecekmişçesine rağbet ettim ölüme Hep gülecekmişçesine eridim günden güne Düşümdüm yerli yersiz Mezarımı kazdım ellerimle Minvalinde şu ahir ömrün Değdi ellerim sessizliğe Ki en bariz sunumu yetimin Yalıtılmış hüzün akşamları Fısıldarken adımı. |
Bundan daha iyi bir yaşamım olacağı ümidinde değilim.
Yapabildiğim kadarıyla kulluk görevlerimi yerine getiriyorum.
Ve Rahman'ın rahmetine güveniyorum.