Bilmem bu senden ayrı geçen kaçıncı gün kaçıncı gece,
Senin sevmen sevmek değil, sevene ceza sevene bin işkence,
Sana sahip çıkmaktan ve seni sevmekten artık yoruldum ben,
Çok çok özür diliyorum, kalbine rahatsızlık verdiysem istemeden…

Bilmem belki de bir hataydı seni can bilip sevmek,
Canımı aldın, ben yarım kaldım, istemem yüzünü görmek.
Seven bir insan sevdiğine kıyamaz, hiçbir şartta etmez ihanet,
Senin sevmen sevmek değil, acımasızca işlenen bir cinayet…

Yazdığım şiirlerin her yerinde hayalin, her yerinde sen varsın,
Al aynayı karşına kendine iyi bak, işte sen, bu kadar adamsın.
Ben seni bende yaşarken, sen bendeki beni öldürdün nihayet,
Senin sevmen sevmek değil, acımasızca işlenen bir cinayet…

Ne bileyim işte, babasız büyüdüm ben, seni babam sanmıştım,
Her derdime anam koştu benim, sana anam gibi inanmıştım.
Ben doğmadan ölen kız kardeşimdin belki, sende onu bulmuştum,
Hani başıma yıktığın bir dünyam vardı, ben o dünyayı senle kurmuştum…

Senet bildim ben senin ağzından çıkan her bir kelimeyi, her bir sözünü,
Hiç karanlıktan korkmuyordum, güneş bilmiştim dünyamı aydınlatan gözünü.
Şimdi yeniden karşılaşsam senle, bilmem seni yine böyle sever miydim?
Senin sevmen sevmek değil, söylesene …sen sevmeye değer miydin?