Coşarız
Hiç kimseyi bilmeden sanal ata binerek,
Bir hayalin peşinde dere tepe koşarız. Üflendikçe coşkular, yağmur gibi inerek, Deli taylar misali meydanlarda coşarız. Kavramlara set çeker, sol gözümüzdeki perde, Sormayız sebebini, kim nasıldır ve nerde? Gökyüzünde uçuşur ayaklar durmaz yerde, Düşlerdir kovalayan dağları da aşarız. Sağdan soldan alkışlar okşandıkça gururum, Gözlerimde bir ışık, her engele dururum, Sözümü esirgemem, tam ortaya vururum, Metaneti kaybeder, bazen şaşkın yaşarız. Perdeler inmiş yere, pencereler kapalı, Uykularım kayboldu, başta eli sopalı, Ellerim de hareket kulaklarım tıpalı, Nasılsa duyulana hem güler hem şaşarız. Dökülen şu külleri gönüllerden silelim, Evet o da ihtiyaç bazen bakıp gülelim, Duvarları yıkmadan durmasını bilelim Kimi zaman unutur, yanılırız, beşeriz. Vakarı koruyarak yerlere eğilmeden, İçerden küf alıp çürüyüp dağılmadan, Çöller aşalım derken derede boğulmadan, Her engeli yıkarız, bizler büyük eseriz. |