nerdesin
aldandığım hayallerin değil yar
düşüncemde görünmeyen nerdesin bir garip şekile değil eğil yar işte her an yürünmeyen nerdesin bir sükut çökünce üstüme yine kan giderse düşüncemin kalbine çatırdayıp yırtınmaz mı bu sine sen ki bana direnmeyen nerdesin ter kokusu vücudumun sonucu kördüğümün bulunmayan son ucu üstlenir mi çözülmeyen bu suçu hükme kefen sarınmayan nerdesin bekleyene açılsa da perdeler bu gözler göremez olur nerdeler kimi der ne gökte ne de yerdeler başı duman bürünmeyen nerdesin her nefesime bir sevap bağlasam tutuşur mu yüreğimi dağlasam dünyevinin günahına ağlasam gözyaşıyla aranmayan nerdesin |