Garip Maşuk
Aşk okyanusunda boğulan bir garip
Çırpınan bir garip var kim bilir ki Gönül acısında hazan verir canını Ah garip maşuk ah ne de çok severmiş Dertli türküler yarasına tuz basarmış Vay garip vay yarine kavuşmadan verdi canı Ne depremler yıkmadı onu Ne aşkın okyanusları Hırçın bir aşka vurgundu garip Verdi canını yarinin kollarında hayali ile. |
İlk insanın, Havva'nın Adem'in saflığını ve temizliğini, çocuk masumluğunu taşımaktır sevmek. Gözyaşı olmaktır, yağan yağmur olmaktır. Bir sonbahar mevsiminin sarı yaprağı gibi yalnız olmaktır sevmek. Sevgilisizken sevgiliyi sevmektir. Sevmek üşümektir. Sevgilinin yokluğuna üşümektir. Sevgiliyle her şeyi göze almaktır sevmek.... Demekle eşdeğer olan Maşuktur..
Şiirlerinizin devamı gelmesi temennisiyle.....