Oturup karşıma, bacak bacak üstüne atmadan
Hayatımın tüm hikayelerini dinlemeni istedim
Yorum yapmadan
Soru sormadan

Yapamadın
Dayanamadın
Bunu bile beceremedin be güzelim

Hani soruyorsun ya
Neden geceleri ortalık kararınca yazıyorsun
Ben hep susardım dilimin ucundaki kelimeleri ısırırken
Sen merakından defalarca sorardın ayrı ayrı zamanlarda

Oysa
Hayatımın bir kaç hikayesini dinleseydin
Anlardın
Çünkü
Karanlıkta yazanların hayatları da karanlık olurdu
Olurdu da, bunu kimse bilmezdi

Çoğu kez
Abdestsiz
Besmelesiz başladım ben bu ucube hayatımın kırık hikayelerine
Cümlerim devrikti, yüklemsizdi
Öznesi bilinmeyenlerle doluydu hep

Boşluklarda savruldum
Kuytularda ıslanırken yaz yağmurlarında
Umudumu yitirmedim
Ve şimdi sende gidiyorsun ya
Ben
Ben daha çok sarılacağım umutlarıma...