Heey Rüzgar
parmak uçlarınla dağıtırsın başımda kararmış kümülüsleri
denizler geç ısınır geç soğur bilirsin soğuk zamanlarımın üzerinden ılık ılık geçersin ben seni bilirim uzaklardan gelişinden oysa sen mavimi bilmezsin açıkmı koyumu suyumuda bilmezsin durgunmu coşkunmu sırtımı öylesine sıvazlar elin görev icabı ardından yanar çalkalanır içim aldırış etmezsin anlamazsın beni seni seven hallerimi gidersin sevgili ağaçlarının saçlarını dağıtmaya Deniz Menekşe |
kalemin daim olsun.
saygı ve sevgiler...