Her Segah MakamındaYangın denizlere düşen minik yağmur alazı sen Ellerin sığırcık yavrusundan bozma kınalı ipek mendil sanki... Sevemezsin her kim ise onu sen kendinden evvel tutamazsın serinliğini serkeş ulu dağların bile... Sen sana uyanırsın her segah makamında Sana boyanırsın her acıya dem vuruşunda buğulanır tenin gözlerin ... ... ... Heey! Yangın denizlere düşen Yağmur Alazı! Ellerin sığırcık yavrusu, kınalı ipek mendil ve sevemezsin her kim ise onu kendinden evvel ’zordur insan sevmek insana’ sen sana uyanır sana boyanırsın her gece sadece mühim olan ’sence’! ve buğulanır asi tenin mavi gözlerin her segah makamında acıya acı tokuştururken ’bence’! |