Üzerini yüreğinle çizdiğin bütün harflerde
Canla başla kurulmuş bir dünyadır tadın
Kanayan avuçlarımdan oluk oluk kan akar
Bir kök yürür gecelerin çiğ tanelerini emerek
Koyulaşır yüzümde acı, şarkılar seni çağırır.

Süresi azalmış bütün güzellikler sonbahardır
Günlüklerin heybesinde hüzündür taşıdığın
Yokluğun, yoksulluğun kuru topraklarında
Ağrı kesici sözcükler tarumar bir ithamdır
Yüreğindeki mucizevî sevda hep bahardır.

Sesinin günü ortasından yırtan titreşimleriyle
Kanamalı şiirler birikiyor sana, yum gözlerini
Her hayat demli bir ıhlamur teskinidir unutma
Yaşarız künyemizdeki sevdayla, sevgi bir şifa
Bir ekmekle, bir bardak çayla atıl şimdi hayata.

Soylu bir hengâmedir soytarıların yaşam sahnesi
Saksıda çiçek üşür, siyah beyaz karelerde an ölür
Ruhumuzun iklimlerinde bir kadının düşü büyür
Bekleyişlerin yumuşak kaygısından sevda dökülür
Her serüven kendi çığlığını duyamadan ölüm olur.

Selahattin Yetgin