BİLEMEZSİN
BİLEMEZSİN
yoklugunda ne mevsimler didişir durur şu dağların başında Telaşa düşmüş rüzgar düşer hayallerimin yamacına Beti benzi kaçan baharın sarı saçlarını çeken kelebekler Küstü dört yapraklı goncalar yeşilin arasından çekilince Umutlarım bulutların arkasından çorak topraklara satıldı Kalmadı gençliğimin direnci ...soracak olursan ah sevgili... Yarınlarım bu günümden... çok fena alacaklı... Ah benim elleriyle dizlerine vuran yoklugum Bir bilseydin senin keşkelerini bile ne kadar cok Sevmişim... Hani nerede benim ömrümün nazlı baharlarından çiçekler toplayan ellerin... yanımda olsaydı sevseydim Görseydim sevdalanışını her gün köklerinde kalsaydı arzum,boyun şehirlerimden uzak Bilmezsin izini geceleri ay ışığında bile nasıl iyi sürer hasretim.. Ben sustum sana bunları içime bastıklarım anlatsın... bu mevsimde sevgili... ne güzeldir gözlerin bir gülün dibinden açılıyorken Dalının üstünde batan dikenlerin de mi varmış Olursa olsun... sevdalı bir gelincikle şöyleşirim Umudun yattığı yerden kalkan düşlerimin başı önünde... Sanki bir sevgiliyi öperken uyanır gözlerim Bilirsin hayalleride inatçıdır insanın tıpkı gerçekler gibi ... ELIF EDENHAUSER 5/4/2014 |
Şiir ihtişamıyla duygular sunuyor.
Beğendim.
............................ Saygı ve Selamlar...