10
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
1452
Okunma
Sensizligin esip dagıttığı dağlarımın başında
Şimdi ruhum sahibini kaybetmiş bir köle kadar üzgün...
Içimi yoran biraz sessizlik, birazda şarkılar varken dünden kalan
Hangi yarama yamansa yokluğun içime kapanıyor bir acı
Ve ufalıyor en sevdigim çiçeklerin daha tomurcuk tan
çıkamayan kokusunu....
görsen sevinçlerim nasıl da ağlaşıyor kederinden...
Buz daglarım eriyip akıyor sanki çime
nefesim kendi canımda bir tehdit...
Sensizligin dikildigi çorak çöllerimde
kimsesizliklerim yürüyor ken adım adım...
Neden bir avuç yıldızdan gözlerin gecelerime
ben çağırmadan girmiyor...
Elif EDENHAUSER
5.0
100% (22)