Masal Ben/deniz
Ben /deniz
Tanrı’nın suda biçimlenmiş eli Ay ışığında Gürültücü ıslak gölgeler sokulur Karanlık koylarıma İz bırakırlar göğsümde amansızca Sabrım test edilir yıldızlarla Arada kıpırtısız telâşsız salınırım limanda Yorgun görünse de arabesk duruşlarım Aldatıcıdır sûkünetim Derinliğimde saklı tutarım öfke nöbetlerimi Fırtınalı havalarda Bölünür uykum Değişir mavimin tonları Herkes çığlık çığlığa kaçar kıyılarımdan Bir martılar ihanet etmez sularıma Gök gürültüsünü duymadan önce Kırık gülüşümü sakladığım Kutsal sığınağıma çekilirim usulca Çalkantılarım artınca Hüzünle dolar lâcivert gözlerim Sesim gürültülü çıkar kaynağından Öfkem kayalıkları parçalar Uzaklaşmaya çalışırken Sırılsıklam ıslanırsınız Sessizliğimde Savrulursunuz en karanlık yanıma Sahi Siz Yağmurda ıslanmayı sevmiyordunuz Belki de bu yüzden Denize yol bulma hikâyesi D/okunmadan Kırıldı yüreğinizin kıyısında Uzak kentin ıslak sokaklarında Bir masal daha başlamadan gömüldü denizin serin sularına Yağan yağmurla birlikte Maviliklerimde kaybolabilir güzel adınız Deniz Derya Giritli |
vahap ünsal tarafından 4/7/2015 9:21:39 PM zamanında düzenlenmiştir.