BEN KADAR
BEN KADAR
Renk renk açıyor doğa çiçeklerini Gülün rengi kan kırmızı Lalenin sarı, mor menekşelerin Akşam sefası sönüyor, gelincik açıyor Çiçekler bile bir o kadar sen kokuyor Akan sular mavi, deniz mavi Gökyüzü sarmış dört bir yanı masmavi Renk cümbüşü var her dalgasında denizin Gök katmer katmer, ton ton ayrılmış Yağmur yağarken bir o kadar bulut kokuyor Toprak kokuyor bahar yeniden uyanırken Bulut yağmura yön veriyor ağlarken Bilmem sevinçten bilmem hüznünden Hıçkırıkları şimşekler çaktırıyor Bulutlar ağlıyor bir o kadar coşarken Dağlar beyaz örtüsünden bıkmış sanki Silkelemek istiyor üstünden karları Kahve tonlarını bir o en güzel yansıtıyor Benim gibi yine bağlıyor karaları Bir o kadar benim gibi kendine yaslanmak istiyor Geceler simsiyah içimizi karartıyor Sensiz kalıyor geceler yastık halden anlamıyor Müjganlarını bırakıyor nuru ayn Yürek laftan anlamıyor hıçkırıklara boğuluyor Sen kadar senin kadar yakmıyor canı geceler Gün ağarıyor gökyüzü renk değiştiriyor Siyah kızıla kızıl sarıya sarı maviye Her rengini yaşıyor gökyüzü ve gün Mavi olmak için ne çabalar harcıyor her öğün Kendi rengini bulmak için En az ben kadar benim kadar çabalıyor En az ben kadar benim kadar DEMET |