Hilâl Yüzlüm
Ey benim söz dinlemez canı iflah olmazım
Deli bir ırmak gibi akışını özledim Bırakıp gittiğinde solda yeri dolmazım Nefesimi kesen o bakışını özledim Bazen saran bir yârdır bazen olur bir hain Adım atışı tufan gözleri sanki şahin Ya bende ben olmuştur ya beni bilen kâhin Az ukala tavrını takışını özledim Yusuf diye inleyen Züleyha’dır yüreğim Sevdiğimi incitmem rüveyhadır yüreğim Ona olan sevgimde bir feyhadır yüreğim Alevden gömleğiyle yakışını özledim Elif gibi yağandır yağmur olup inceden Karanlıkta kaybolur yararlanıp geceden Sonra birden haykırır gürültüyle önceden Ömrüme şimşeğiyle çakışını özledim En güzel huyu budur namertlik yok sözünde Görüntünün aksine yumuşaktır özünde Allah övüp yaratmış hilâl parlar yüzünde Simasına işlenmiş nakışını özledim Rüveyha=nezaketli,nazik Feyha=engin,sonsuz,büyük beyazmelek |