Gözlerin, yıkık bir sevdanın enkazında biten sarmaşıkların yeşiliyse,
Ve engin denizlerin ortasındaki ıssız adaların.
Cam kırığı kesitinde yer alan bir yeşilse ve kesmişse hayat damarlarımı.
Ne bileyim bir buzulun görünmeyen kısımlarına aitse
Su yeşili bir yılanın bileziğine benziyorsa mesela
Ve hıyanetin bir fotoğrafını barındırıyorsa hatıralarında.
Üşüyen bir çamın dallarında çatı yapıyorsa bir çocuk resminde.
Kardan adamın kömür gözlerinde yansıyorsa, ışıltısında…
Ve bitiyorsa bir gezi parkında, haki bir renge dönüşüyorsa postalların çiğnemesiyle
Ne bileyim ıslanıyorsa tomaların tazyiğinden.
Bir yanı kanıyorsa, bir kirpiği deliyorsa yaşamın onurlu birlikteliğini.
Ağlıyorsa yitirilen fidanlarına ormanın.
Devasa bir ilgisizliğe ve onursuzluğa dönüştürüyorsa insan kendini.
Bitmeli kibritçi kızın yanık hayalleri,
Başlamalı gelecek günlerin kemirgen karanlığı…


İzmir-Aralık-2013