Neyine Çocuk
Ne güzel uyurdun beşiğinde
Büyümek çakı gibi asker olmak Karşı durmak namerde mertçe Fiyakalı kurşuna göğüs germek Yalınayak yürümek neyine senin çocuk? Şimdi yedi yirmi dört aralıksız mecburen Meskûn mahalde ağırlıyorum kimsesizliği Davetlerini çevirdiğinde sana hasret gözlerimin Öyleyse asılma vaktidir güz güllerinin bende Yürümek yâd ellere neyine senin çocuk? Yüreğimin gelir kaynağıydı hasretin Ardından boynu bükülür kasvetimin Gün geceye dökülse de maalesef Geceler heceye düşmedi istediğimce Gölgece çekip gitmek neyine senin çocuk? |