Kocaman Gözlü HüzünGece gündüze küsmüş Güneşin haberi yok Mevsimler ayarsız Kına ağaçları hâlâ beyaz örtüyle kaplı Gün ışığı vurmuyor pencereme Dönmüyor kırlangıçlar yuvaya Çok özledim güneşli günleri kokulu karanfilleri Özledim MAVİ körfezi Vapurları balıkçıları gevrek attığım martıları Aynalarda gördüğüm Kocaman gözlü hüzün Gözlerim bana yabancı Küstüm yüzüme Öylece sessiz bekliyorum Gelmedi bahar bu memlekete Eski evin arka bahçesinde Kazdım toprağı Gömdüm yaması dökülmüş maziyi derine Kederli yağmurlar dolunca köklerine İçten içe yandı nar ağacımız Haber veremedim Üzgünüm Ah şu hasret türküleri Keskin vuruyor boğazıma Üşüyorum mavilerimin içinde Şimdi senden habersiz Çekip gideceğim Mola vereceğim biraz hayata ’Dibine vurdum’ yalnızlığın Kar düştü yüreğimin üstüne Dokunma Kırılırsın Deniz Derya Giritli Saraybosna -Mart- 2009 |