ÖÐRETMENiM
Öðretmenim ki
Yüreði kocaman yürekli Ufku derya denizdi Bize dünya durmadan Döner dolanýr derdi Derken de Ýçinde dönen dolaplarý Birer birer güzelce eklerdi... ** Aslýnda bizim için Yanan mum gibiydi Iþýðýyla çevreyi aydýnlatýr Ateþiyle kendini eritirdi Doðrudan yana Ne varsa bize öðretirdi... ** Bazen güvercinler çizerdik Aðýzlarda zeytin dallarý Kanat çýrparlardý barýþa Zaman zaman Þarkýlar söylerdik Bir aðýzdan Yayýlýrdý kulaktan kulaða... **** Günün sabahýnda Günaydýnla Geçerdi tahta baþýna Yemek molasýnda Bir dilim peyniri Veya Birkaç zeytini Paylaþýrdý sýnýf sofrasýnda... ***** Kim demiþ ki boþuna Bu birlik Bu dayanýþma El ele omuz omuza Kenetlendik yürüyoruz Çizdiði aydýnlýk yolunda... ****** Dil farký Din farký bilmezdi Þimdi anlýyorum ki Türk’ü Kürd’ü Arab’ýyla Güle oynaya Yeni bir dünyaya Gururla baksýnlar isterdi... Muzaffer KALABA |