Yaşam,
Verilir,alınmaz.
Yaşamak,
Vermeyi deneyimlemektir.
Neyi alacağına değil,
Neyi verebileceğine bak.
Başkalarının düşüncelerini,
O kadar da çok önemseme.
Sen hep kendin olmaya bak.
Yürüdüğün yolda,
Ayağın takılsa da taşlara,
Sen,iç sesini dinle
Onun çizdiği yolda,
ilerlemeye bak.
İnsana,yakışmayana teslim olma.
Yalnızca,
kendin olarak,yaşamaya bak.
Yaşam;
Bir kelebeğin kanatlarını açtığı,
An’dan sonrası kadar kısa.
Bil ki,azdır zamanın.
Aç kanatlarını,
Uçabildiğin kadar uç,
Yükselebildiğin kadar yüksel,
Her anı dolu dolu,bir yolculuk yaşa.
Kollarını iki yana aç,
Gökkuşağı altında,
Yağmurda ıslanan,
özgür bir ruh gibi,
yaşama kapılarını aç.
Kaldır başını,yıldızlara bak.
İçindeki sesin yükselmesini dinle,
Bir de,özlemlerinin,
Çığlıklarını karanlıklarda,
Senden haber bekleyenleri,uzaklarda.
Ne istiyorsun,yaşamdan ?
Kendi duvarlarının arkasında,
Vazgeç saklanmaktan.
vazgeç,
yaşamla saklambaç oynamaktan.
Yaşamda zor olan,
Olmak istediğimiz değil,
Olduğumuz gibi,olabilmektir.
En çok da,
Pişmanlık duyacağın şey,
İçinde biriktirip,
Yaşayamadıkların olacak.
Korkarak,saklanarak,
Çözemez,yaşayamazsın,
yaşayarak,Anlayarak,
Çözeceksin yaşamı.
Tuğal KÖSEMEN