- GEMLİK -


Bir şehir var,zihnimin albümlerinde,
Geçmişimi,gençliğimi bıraktığım sokaklarında...

Gecelerinde,kayıp savrulan sessizlik,
Ayaz’a kesen karanlıklar.
Evlerin pencerelerinden sızan,
Gururlu yoksulluklar,
Sokakların köşebaşlarında,
Kuytu yalnızlıklar.

Koskoca bir mazinin,
Kâh durgun,kâh fırtınalı yalnızlığında,
Gökyüzünün alazlanmış kızıllığında,
Gizlenip kalmış,gençlik anılarım.

İç ferahlatan bir yağmur çisesi gibi,
Yalnızlığımın üstüne düşen,
Gençlik sevdalarım,aşklarım.

Göğüs kafesimde,
Bir ahu gözlü için,
Hızla çarpan bir kalp.
Geçerken sokağından
Görülmeyen bir saç teline,
duyulan azap.

Ve şimdi,
Sanki,okşuyor ruhumu,
Geçmişteki o, arı duru sevdalar,
O şehirde,gençliğimi bıraktığım sokaklar,
Canlandıkça zihnimin albümlerinde anılar.

Sanki yeniden,
Yenileniyor zaman,
Ve mühürleniyor ruhum,
Geçmişin,zihnimdeki anılarına.

Geçmişten gelen,
Coşkun ışık demetleriyle,
aydınlanıyor ruhum,
Ve aydınlanıyor,
geçmişimdeki sokaklar.

Bu sokaklarda,
sıralanmış aynalar gibi,
Zihnime yansıyor,
En mutlu,en gururlu zamanlar.

Gökyüzü,ışık alacasında,
Başka diyarlara kayan,
güneş ışıltılı bulutlar.

Sokaklarda,evlerin pencerelerinden,
renk cümbüşünde,
İtırlar,sardunyalar,çiçekler.
zihnimde,yarım kalmış sevdalı düşler.

Koca bir mazinin kıyılarında,
Geçmişin cefakâr sokaklarında,
yüreğimde anıların yalnızlığında
bir başına yürüyen ben.

Ruhumda,
karanlığın yükü gibi ağır,
bir yükle,yavaş yavaş iniyorum
çivileri eskimiş,kendisi yıpranmış,
yaşam merdiveninden,kaçıncı kattan ?..
Kaç basamaktan ?
saymadan.

Geçmişe,
Gençlik anılarıma uzanıyor,
zihnimin algı antenleri.

Sanki,
bir eski şarkı tınılıyor
zihnimin eski sokaklarında,
doğuyor içimde bir eski şarkı özlemi.
" Nasıl geçti habersiz,o güzelim yıllarım."

Mazinin ağır yükü,
düşmüş olsa da omuzlarıma,
kırlar,düşmüşse de saçlarıma,şakaklarıma,
zaman,
büyük darbeler vurmuş olsa da sol yanıma,
İçimde büyük hüzünlü özlemler var,
Geçmişimi,gençliğimi bıraktığım,
O şehrin,
Zihnimdeki,eski sokaklarına...

Tuğal KÖSEMEN
04.Nisan.2017 (Şiirin yazım tarihi )