GÜL VE VUSLAT
Dün akşam,
Haziran yağmurlarından çalıntı, Bir sağanak vardı yüreğimde. Ve bendim,yağmur altında, Kalbinin kıyısına vuran. Bir avuç, Yağmur suyu getirdim sana, Misler gibi, Mayıs gülleri kokan. Dün gece, Okşadım saçlarını, İçim titredi. Gül kokulu tenine, Dudağımın nemi değdi. Renklerin,gölgeleri dondu, Hayata,şiirle,şarkıyla şakıyan, Dil sustu,lal oldu. Ve gölgeleri uzadı, Seni,özlemle bekleyen güllerin. Demir aldı Nisan, "Arkamda,güllerle hemdem" "Güller yüklü,Mayıs var" diye. Dün gece, Gül kokulu saçların, Köpük köpük köpürdü, Gök kuşağından yağmurcasına, Gül yaprakları,üzerine döküldü. Aşk’ın imbiklerinden, Mayıs’larla birlikte, Güller süzüldü. Bütün güller senin için, Ve Mayıs’lar seninle. Mayıs’ları beklerim güllerle, Buram buram,gül kokan gecelerde, Vuslata ermek için teninle. Tuğal KÖSEMEN |