Katran karası gözlerine her baktığımda ,

Eşsiz bir sıcaklık hissettim .

Masum bir çocuk gibi oluyordum .

Artık,belki,olabilirler yerini evete bıraktı .

Lafların sözlerin tükendiği noktaya geldim .

Kader işte ne dersin sevgilim .

Ağlamadan aşk yaşanmaz ki !

Roller değişir bir gün anlarsın beni .

Ah etsen de gitmiştir o tren bir kere .

Lafların , sözlerin tükendiği noktaya gelirsin sende .

İşte o zaman anlarsın beni .

Anlarsın da ne olur bilemem .

Yaşadıklarına mı yaşayamadıklarına mı bakar üzülürsün ,

Yoksa şarkı yapıp dilinde mi dolaştırırsın yüreğinin acısını ,

Elinde tutamadığın bir yıldız gibi kayan sevginin kıymetini ,

Bulup da yitirenler kervanına mı katılırsın ?

İşte orasını bilemem sevgilim.

Ah ah be sevgilim !

Titrerdim , her katran karası gözlerine baktığımda .

Umudum yokken o gözlerden işte şimdi ordayım .

Görmemek için kör olmak gerek !

Elini vicdanına koy da hisset , hisset ki yaşayasın !

Sevginin nerde olduğunu ,

Seni sevenin nasıl olduğunu ?



Ayşe BATUGE