Şair kardeşim..,
Geç kaldın bu şiiri yazmakta..!
Büyüdük...
Büyürkende., anlattığın acı'ların hepsinide yaşadık, gördük, Tat'tık...
Yani., sen geç kaldın..., biz çabuk büyüdük..., büyürkende parça, parça kaybettik..
_________ Kalemin daim., yüreğin sağ salim kalması dileğimle...

Sakın büyüme çocuk

Sakın büyüme çocuk,kal öyle tertemiz dünyanda
Berrak ve ap’ak
Minacık kalbindeki temiz duygularınla kal
Hayal etme büyümeyi sakın
Hayallerini çalarlar
Hayallerin ölür,bitersin

Sakın büyüme çocuk hep küçük kal
Gördüğün her şey oyun şimdi
Kuşları küçükken seversin anca
Renkler küçükken güzel
Şimdi keyfine oynadığın oyunları
Büyüyünce masada parasına kumara çevirecekler
Hevesin ölür,bitersin

Sakın büyüme çocuk,hep öyle kal
Büyürsen duygularına çalacaklar
Büyürsen ümitlerini yakacaklar
Bir sevdaya düşersin
Kalbini senden alacaklar bir güzel dağlayacaklar
Duyguların ölür,bitersin

Sakın büyüme çocuk hep temiz kal
Oyuncak silahlarınla adam vuracaklar
Mas/mavi dünyan’ı karalayacklar
Renkli günlerini karaya çevirip,ak kefene saracaklar
Vicdanını hiç edecekler senin
Vicdanın ölür,bitersin

Sakın büyüme çocuk,hep mutlu kal
Büyürsen ekmek derdine düşer ezilirsin
Sevda derdine düşer erirsin
Gidişata kafa takar delirirsin
Merhametin ölür,insanlığın ölür,
Kalbin ölür,bitersin

Sakın büyüme çocuk,hep küçük kal
Büyüyünce annen ölür
Büyüyünce baban ölür
Sevdiklerin bir,bir imamın kayığına biner gider
Her yaşın bir kayıba sebep olur
Gülen gözlerin ağlamaya alışır
Oyun sandığın dünyanın,acı gerçeği seni bulur
Büyüme küçüklüğün ölür,bitersin

Mehmet kılıçel

Mehmet Kılıçel (Mehmet Kılıçel)

Hayat ince uzun bir yol, küçükler büyüyecek, erginleşecek, büyükler yaşlanacak vadeleri gelenler gidecek.Ve insanoğlu bu yolu mecburen yürüyecek.Küçüklükte dert yok, tasa yok.Lakin kalmakta mümkün değil.Her devirden haz alarak yaşayanlara ne mutlu şiirini kutluyorum. Puanım tam.Yunusun diyarından selamlar.

Ah be...çocuk ah be...
Küçükken büyümek
Büyükken küçülmek isteyeceksin
Bugün yarınları
Yarın bugünleri özleyeceksin
Şimdi bana kızıp nefret dolu gözlerle baksanda
Zaman gelince sende bana hak vereceksin...

Ah be...çocuk ah be...
Hayat toz pembe degil
Gerçegin ta kendisi
Hani bizdik ne oldu
Mutlulukların efendisi
Farkında bile olamadan yitirmişiz
Umutlarımızı düşlerimizi hayallerimizi...

Ah be...çocuk ah be...
Zaman öyle zamanki
Hayat öyle yamanki
Dünya öyle yalanki
Suçumuz sanki dünyaya gelmek mi
Savaşlar almış başını gidiyor
Nice masum yavrular analar
Babalar ölüyor
Her taşın altından artık
Ne yazıkki bir yılan çıkıyor...

Ah be...çoçuk ah...be...


RECEP DEMİRAY 

Arkadasım sana bu siirimle katılayım yüregine sağlık selamlar saygılar cok güzel bir siir daha senden arkadaşım