paylaşma
kalp kırmak istediğim zamanlar var
yazmanın zor olduğu dönemlerde oturmak dahi kolay değil eski bir çocuktum nemli duvarlarda sarardı kalem kağıt kulaklarda eski bir melodi benim için saklanmış alnımın yazısına yazmak istediğimi sakladığım arka odalar var diz büküp çöktüğüm zamanın duvarına çivilenip asılıp kaldığım bir çerçeve bir çizgi çekip üzerime taklit ediyorum katlimi (nerede kalmıştık?) ben yokum diyordum hiç olmadım silin beni defterinizden hüznümün güzelliği değil sorun olan hiç bitmeyen uzunluğudur yazarken eksikliğini hissetmem ben ayaklarımın 13.03.2015 |