Papatya Falı
Papatya falında gökyüzü
Sevmiyor çıktı sonunda Başladı bulutları parçalamaya, Umutlarındaki yorgunlukla. Soğuk terler bıraktı, Silik alın yazıları, Kapattı tüm yolları, Kaçacak yer bırakmadı. Acısını çıkardı yalnızlardan Soğukluğu ellerde sımsıkı Tüm dertler farklı farklı, Yağdı birbirine dokunmadan. Hayatı uzundu kelebeğin, Umutlar yerle gök arası Kundağı, gelinliği, kefeni aynı kumaştı Ömrü saniyelerden çalıntıydı. Anlamını yitiriyordu zaman tükenmişlikle Masumluk kalmamış beyaz kar tanelerinde, Cirit atıyor dağların tepesinde Sitem eksik papatya tanesine... |