uzaklaşan bir ben gördüm dünün gözlerinde
ve sevdasını sıyıran bakışlar
nü bir yalnızlık çöktü göğsüme
sonra binlerce martı firar etti



ah çarmığa gerildi yüreğim
sevdam ölümü içti gözlerinden öldüm
sonra yalnızlığın yakıcı bakışları öptü ruhumu
ardından nü bir yalnızlık çöktü göğsüme



gitme diyemedi ruhum bakışlarına
çünkü o bakışlardan ben çoktan gitmiştim
yutkundu ruhum içme çektim yalnızlığın harını
ruhum diri diri yandı dumanı üstündeyken ayrılığımızın



ben bu gece seni yitirdim kaçamak bakışlardan
seni yakaladım ve sobe dedim acılarıma
her baktığın bakışta ben biraz daha yandım
sen benim yandığımı hiç göremedin
çünkü sen benim cehennemim oldun
sen yaktın ben yandım



gözlerinde beni göremiyorum
yalnızca koca bir cehennem ve ben yanıyorum
sen yaktın ben yandım


mahmudiye düzkaya