Bir Gün Kelimelerinde Terkeder Seni
Konuşacak Bir Cümlen Kalmaz Dilinde
Söylenecek Ne Varsa Bitmiştir
Onunla Gitmiştir Bütün Umutlar

Akan Son Damlamdın Sen
Giden Son Umudum
Damarlarımı Terkeden Son Kanım
Son Kadınım

Üşüyor Şimdi Dudaklarına Hasret Kelimelerim
Bıraktığın Acılarını Besleyen Ümitlerim Tükeniyor
Daha Yazamadığım Onlarca Satır Düşüyor Günlerimden
Kapı Koluna Dikilmiş Zavallı Gözlerim

Okyanusun Ortasında Terkedilmiş Bir Sandaldan Farksızım
Son Kez Görmeden, Boğulup Gitme Korkusuyla Yaşıyorum
Yaşamak İstiyorum Ama Böyle Susarak Değil!
Yar Kaybıyla Ölmek İstemiyorum
Dön!

Hiç Birşey İstemiyorum!
Yeter ki, Dudak Payı Sevdamı Yar Et Bana
Öpmesemde Olur Nefesini!
Ya da Gözlerini Yolla Bana
Yolla ki Ömrüme Süreyim Gözyaşlarını
Her Zerresi Yüreğime Aksın
Varsın Çatlasın Dayanamayıp!

Sana Doyayım Biraz
Bu Gece Sensizliğin Bulutları Çökmesin Üzerime
Sağanak Düşlerim Son Bulsun Gündüze Kavuşup
Çaresizce Köşeme Çekilmeyeyim!
Çıkarıp Yüreğimden Seni Geceyle Savaşayım
Vurayım Sırtından Karanlığı!

Yeniden Kahramanın Olayım
Yeter ki Dön Bana
Sırtımda Dolanan Yalnızlık Son Bulsun
Aydınlığa Kavuşsun Kelimelerim!

Bu Hayalleri Kurarken Dahi Heyecanlanıyor Yüreğim
Kalp Atışlarım Duruluyor, Sanırım Ölüyoruz
Ve Ben Sersemce Zafer Çığlıkları Atıyorum!
Üzülme!
Gittiğin Gibi, Alışırsın Yokluğuma

Seninle Aynı Yastığa Baş Koymayı Özleyen Gözlerim
Kapanıyor!
Biliyorum Dönmezsin
Dönme! Ama Ara Sıra Olsada Özle Beni ...