Hayat vefasız olunca
inan rüzgarın kokusunu bile özledim
kendime yabancı biriyim şimdi bir karanlığa gömüldüm adeta iç dünyamın zındanlarında zincirliyim şimdi hüzün kaplamış her yerimi aslında hüzün hep bir şarkı ile başlar çalındığında kulağa meğer ne zormuş yaşanmışlıkları hatırlamak kapanmak içine susmak öyle insanın kedisiyle konuşması kanarken içeriden,dışarıya sağlam görünmesi bana bakma işte iyi yapabildiğim tek o kaldı yanarken içimde öyle sağlam görüne/bilimem yoksa bende çok dayanıksızım erkekliğe laf olmasın diye sağlam duruyorum ah bir bilesen sana anlatmadıklarımı şaşar kalırsın,donar durursun her gece çile çuvalına ne dertler dürüyorum bi bilsen çuvala dürdüğüm maziyi kendi içinde dürülürsün şimidi düşündümde aslında hep katrancılar sokağında oturmuşum kara,kara kazanlar kara yazı yazanlar kara bahtlı doğanlar hep aynı geminin yolcularıydık her şeyi şefaf görmekle kandırmış olabilirim kendi temmuz’da kasım’ı yaşamak benimki yangına körükle gitmek gibi dilim mutluluk şarkıları mırıldarken İçeriden hep arabesk söylemişim ışıl,ışıl mehtap izlerken gözlerim kendi iç dunyasında renklerin intişamına kanmışım şeker her renkte tatlı olduğunu göre acıya efkarlanmanın’da her rengi varmış oysa aslında mor sokak değil oturduğum insan karanlığına gömülünce her yer zifirmiş saadet güzel yerde değil yer saadetsiz olunca zaten gudubettir hayat insana vefasız olunca bahtın hep kıçı kırık kalır bahtsızlık başlarsa hayat bilmece olur çalış çabala dur bin bir nafie çare cevapsız kalır aynen katrancı sokağına döner oturduğun yer daima kara kazanlarda kaynar katranlar kara leke kaplar içtiğin ak ayranlar M,Kılıçel |
aslında
hep katrancılar sokağında oturmuşum
kara,kara kazanlar
kara yazı yazanlar
kara bahtlı doğanlar
hep aynı geminin yolcularıydık
her şeyi şefaf görmekle kandırmış olabilirim kendi.....aynen ...kutluyorum...Dua ile kalınız...