Gonca gül kadar zarif, ondan daha da nazlı
Bir güzelin sevdası, dizeleri yazdıran
Gelinim olsa keşke, davul, zurnalı sazlı
Ömrüm bahar olurdu, canım, bülbül avazlı


Gözlerinden gönlüme, akan sevda ateşi
Isıtır benliğimi, bedenim, yüreğimi
O can katan canıma, aradığım ruh eşi
Yazın ilk günlerinin, gülümseyen güneşi


El verse ellerime, gözü değse gözüme
Dünyaları bahşeder, yorgun ümitlerime
Mutluluğun resmini, düşürürken yüzüme
Yeniden yaşam azmi, heves katar özüme


O’nu sarmaktan öte, görme ihtimalinde
Coşkun seller misali, çağlayıp akar gönlüm
Seher yeli gezinir, zülüflerin telinde
Ruhlara şifa diye, bülbül şakır dilinde


Dizelere sığmaz ki, kifayetsiz heceler
O’nu tanımlamaya, aciz kalır kalemim
Yanında sönükleşir *prenses*ler *ece*ler
Aydınlanır *şavkı*yla, karanlık tüm geceler



iceri ]