_Sitem_Yeşertip toprağından seni öksüz bir bahtın Yerleştirdim ömrümün en mutmain tahtına Ne çıkar taşımasa ikimizi bir batın Vermese ak sütünü ikimize bir ana Aynı kandan değildik ama gayrı değildin Sen özden öteydin de özden ayrı değildin Durmayıp ağyâr gibi düşünsen bu hâl nedir Güven aldığın nefes umut baktığın yerdi Kelime yok bilirim anlatmaya muktedir Varlığınla bu dünya yaşanmaya değerdi Hayatın köşesinden kopmuş anı değildin Kırk yıllık çerçevenin soluk yanı değildin Eyyâm bulutlanıp da bulandığında sular Tebessümün olurdu âna dair tek duru Bir bir mevzilenirdi zihnimdeki pusular Cevapsız kaldığında yutkunduğum her soru Benden olmaya râmdım ama bende değildin Zamansızlık içinde yalnız dünde değildin Utanırdı karanlık derinliğinden elbet Özenirken yakamoz rûhundaki ışığa Mahkum değildi çınar sevse de ilelebet Nedensiz dallarına dolanan sarmaşığa Aynı kökten değildik ama farklı değildin O meşrû sıfatınla dilde saklı değildin Gözlerimdeki buğu anlatsa da bilme sen İki nokta arası yaşattığın hasreti Dostluğunun mührünü ellerinle silmesen Hangi ferman döndürür gönlündeki hicreti Ömür güzergâhımda bir yabancı değildin Yol benimdi yolcu ben sen de hancı değildin .... |