Makus Talihine Küsen, Kader ZannedenYar… Gel gam eyleme Kısmetim açılmıyor diye Ümitsizliğe düşüp, yanlışa gitme Her gördüğüne heveslenen her kimse imrenme Ne derlerden ziyade, nedenli yaşamak için vehimde direnme Bilirim Seni zorlayan dürtüleri İçini kıpır tadan sessiz sezgileri Uykuna keder veren yalnız geceleri ve düşleri Cezbine kapıldığın değerleri, gitmek istediğin sükut halini Havsalanda yücelttiğin sanal kişilikleri, ütopik yaşayan enleri Zannedersin Kavuşunca kanatlanacağım dersin Kelebeklere özenirsin, rengarenk giyinmek istersin Her aynaya baktığında sadece görmek istediğini görürsün İçgüdülerine güvenirsin, zan üzerine farklı hikayeler derlersin Ve fakat Hayatın bizzat kendisi Ve geçici hevesler için gizlenmiş rengi Birden karşına çıkar, sosyal farklılıklar kapını çalar Beklentilerin ve hülyasıyla büyüttüğün heveslerin hırpalanır Bazen sobasız, bazen aşsız ve bazen de huzursuz kalıp azarlanır İşte O vakit garip bir yalnızlık İçine kapanıklık, yıkılan dünyada yok aydınlık Sabır, çile ve cefa bu vakitlerde çok zikredilen azıktır Derdi sır bilip, azminle çare aramak basiret işidir ve gereklidir Makus talihine küsen, kader diyen zihniyet, kendi ipini çekmiştir Rabbim Hiç kimseyi zulmetmek için Yaratmamış ve umutsuz bırakmamıştır Aksine bilinç tazelemeyi, akletmeyi, ilmi, irfanı, azmi Hayatın mihengi yapmamızı ve sürur içinde yaşamamızı Her canın hak ve hukukunu korumasını bizar emretmiş, dilemiştir Mustafa Cilasun |