ASİL BİR MAVİParçalanırken bedenim vahşice, bu balta girmemiş ormanlarda, Bedenimden geriye kalan bir parça yüregimi sana ayırdım sakın unutma... Kan kizili ormanın derinliginde kurt’un çakal’ın biri beni kemirdiginde yuregim hep seninle sakın unutma.... Bu ormana her yağmur yağdıgında, türlü türlü bitkiler kanımla sulandıgında ölüm çıglıklarım sana ulaştıgında avuçların kalbini sıvazladıgında beni düşün, beni dusun unutma.... Bu ormana yangılar düştügünde, Bedenim ecelsiz öldüğün de, Bütün yeşiller kızıl’a büründüğün de, Dolunayın gölgesi üzerime düştügünde, beni düşün.... Unutma, sen aklımda oldukca gecenin degişmeyen rengi ASİL bir MAVİ’dir.. Geriye kalan kocaman bir gridir sakın bunu unutma... |