Eksik Ayak İzi
Gökyüzünün hıçkırıkları duyuluyor,
Kırmızı kar taneleri iniyor ayaz maviye, Yelkovanın çaresizliği, Sensizliğin ritmini çalıyor. Işıkları tek tek sönüyor evlerin, Yalnızlık esmeye başlıyor serin serin, Şehir yavaş yavaş ölüyor Ardında ıslak ceset kokusuyla. Sokak lambası kadar ısıtmıyor güneş Sırdaşım gece daha bir aydınlık sanki Karanlıkta sensizlik görünmediğinden, Daha bir sever olmuşum geceyi... Yeni yağan karda yürürken, İki eksik ayak izi... Meğer yanımda değilmişsin Oysa yol boyu şiirler yazmıştım sana, Duymamış sın... Neyse ki yağan kar örtüyor ayak izlerimi, Benimle beraber unutturuyor sensizliği Rüzgar fısıldamıştır belki, Sana yazdığım şiirleri, Kardaki eksik iki ayak izi... |