ölüler yaşar mı?
konuşamadım
boğazımda düğümlenen kelimeler arifesinde her şeyi içime attım sustum haykırışları umutsuzluğum da sakladım yeni umutlara gözümü açtım siyahı en güzel biçimde sevdim ve en güzel şekilde kabul ettim sokaklarda gök gürültüleri sesleri bulutlar mı ağlıyor? belki onların da duyguları vardır belki onlarda terk edilmiştir belki onlarda sevmiştir belki, belki onlarda ölmüştür! çığlıkları duymamaz bir haldeyim şimdilerde sükunet benliğimi kaplamış içrem siyahlara bürünmüş kaybolmuş mutluluklarım ve her köşede farklı simalar |