İsyankarım
Bundan bilmem kaç yıl önce dünyaya gelmişim
Kendimi bildiğimden beri Kâğıt ve kalemlerimle gezdim Bazen kötü yazdım bazen iyi Kimini güldürdüm bazılarını da üzdüm Bu yaşantı bayatladı Artık hayattan bezdim Canıma tak dedi Yağmur yağdı ıslandım gezdim Görenler deli dedi Rüzgâr esti savruldum gezdim Görenler boş bir kâğıt, kuru yaprak sandı Kim ne derse desin ben yaşarken öldüm Bilmediler içimdeki derdimi Çünkü içim kan ağlarken hep güldüm Bir gün kader güldürür dedim di Her derdin üstesinden gelebilirim sandım Dayanamıyorum yitirdim artık sabrımı Günaha mı giriyorum bilmiyorum İsyankârım dünyaya, isyankârım kaderime İsyankârım böyle, böyle yaşamaya |