Olmaz Olsun
Bu gece hüzünlendim gene
Uyku denen şey nerede Eller dalmış derin uykuya Bense hüzün denizinde Alabora olmuş bir teknede Gözyaşlarım teknenin batmasına yardımcı Karanlık olmasına rağmen Tüm yakınlarım geliyor gözümün önüne Onlarla yaşanan güzel günler nerede Gidenler gelmiyor denir geriye Ama işte bak hepsi burada Belki kâbus, belki de rüyada İşte annem yemek yapıyor ocakta İşte babam geliyor elleri dolu yine Selam verip giriyor içeriye Annem almıyor selamını kırılmış galiba Evin yabancısı gibiler, yeni eve taşındım ya İşte bak ikisi de burada Hasret gidermek sıkı, sıkı sarılmak Geliyor içimden ama mümkün olmuyor Gözyaşlarım süzülüyor yanaklarımdan Dedim ya işte bu ya kâbus, ya da rüya Titreyerek kendime geldiğimde Hiç kimse yok yanımda Yine yalnız kalıyorum odanın karanlığında Yine yalnız kalıyorum kaderimle Böyle yaşamak olmaz olsun be. |