Evveli
Yağmur ve toprak gibiyiz
Ne vakit yağsa gözün özüme Can bulur tohum bir damlayla göğe ulaşır Bin bir hevesle bağ olur kökler bizden evveli Huşuyla doğurganım yaşamı sen ağladıkça Kömür desenli yüreğini öpmek geliyor içimden Kuytusunda hüzün bulutu yağmurlar Pervasızca arar dolaşır sevginden evveli Her özlem yokluğundur Yokluk ki sende kaybolduğumdur... Çiğnediğindi ayaklarına bulaşan sevgim Zehir zıkkımdı gece gitmenden evveli Hep zalimce az sevenleri çok seviyorum Can siper sevgiyle vefakâr sebepsiz Küba’ya has dinginliğinde mavi Gün aşırı geçiyor eteklerin senden evveli |