eğer bir gün...


sen gidersen;
içime dolar hazanlar
çırpınışlarım taaa...yedi sokak öteden duyulur
ciğerlerime kadar işler sızısı
alnıma mıh gibi çakılır yazgısı
fırtınalar koparken yüreğimde
depremler bir-bir düşer bedenime
yıkılırım.


...bil ki;
gidersen
baharım da gider
yediverenler boynunu büker
kalırım yalnızlığımla
içime işler sensizliğin soğuğu
kahrolurum.


sen gidersen;
leyli geceler
sabahı getirmez
karabasanlar doğar düşlerime
zamansız sancıların eşiğinde
kıvranırım
bilmem kaç kez daha
tükenirim.


...anla ki;
sensizlik ölümden beter
haykırışlarıma
feryad-ı figan dizilir...
yüzüm düşerken yere
gözlerime dolar yokluğunun yağmuru
dökülür katre-katre...
gamzelerime hüzün yapışır
ahraz vakitler düğümlenir boğazıma
yokluğuna ağlarım.


sen gidersen;
güneş batar ufukta
içime dolar karanlık
yitik kalır ışığın
bağrıma
bir kaç sızı daha saplanır
vakitsiz ezilirim.


...duy ki;
bu sefer ki gidişin
kör kurşun gibi battı
öyle amansız vurdu ki
dermansızım
kefensizim
en çok da
sensizim...
yazacaklarımın sus payı bile yok
git artık gidebildiğin kadar
müsaadenle ben öleyim.


Polat Tek
02.03.2015
Karakalem çalışması...
Şiirime ses olan değerli hocam Mehmet Nalbant’a teşekkürlerimle...