Aydınlanır sensizlik
Bir gün gelir hesap sorar acılarım
Sessizce başını eğip gidişin sonu yok Var olmaksa yokluğun ağlatmaksa gözlerimi Uğurlar ola elvedaların dan yoksun bulutlar Güneşin gölgesinde hayal kurmakta varmış Sensizliğe kavuşmaksa vuslatın penceresinden Kirpiklerime düştüğünde yağarken yağmurun damlaları Çatlayan toprak kök salar yüreğimden hasretine Kanat çırparken yuvalarından turnalar Hafiften meltem eser sevdamın baharına Kokunu duyar gibi olur hüzünlerimin çiçekleri Rüyalarıma gelip hayra yorma sakın Gelmeyeceğin besbelli kabuslu gecelerde Uyanıp seninle hayal kurmak koşarken kırlarda Şafakta sarılıp sabahıma yeniden doğar mı güneş Hesap sormaz mı acılarım onca bekleyişlere Öyle ise git sevgili bu bahar da gelme Mor menekşelerimi soldurmadan bahçemde Kelebekler uçar yalnızlığıma Gece yine dolunay çıkar aydınlanır sensizlik |