10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1711
Okunma
ellerim şakaklarımda
dillerim tutulmuş
dudaklarım kurumuş
isyan trenlerine binmişim...
umut durakları bir bir geçerken
öğrendim...
bir tek ben
bir o kadar çaresizmişim...
gözlerim kapanmış
zihnim karmaşık
gülümsemem belirsiz
ufuksuz köşelerime sinmişim...
acele yok henüz erken derken
öğrendim...
bir tek ben
bir o kadar vakitsizmişim...
adım kara olmuş
soyadım kapkara
sağımdan,solumdan
peşpeşe,soluksuz darbe yemişim...
hayatın dikenli yolunda giderken
öğrendim...
bir tek ben
bir o kadar gereksizmişim...
Selçuk YILMAZ
22 Şubat 2008