Tutunamadım...
Ömrüm bir yaprakmış rüzgar savurdu
Gönlüm bir toprakmış sevdan kavurdu Felek çok zalimmiş darbeyi vurdu Ben bu dünyada tutunamadım... Ağlıyor gözlerim geceler boyu Yüreğim çile,dert,ızdırap koyu Sefayı sürenler çoğu it soyu Ben bu dünyada tutunamadım... Kapanmak bilmez ki içimde yaram Bir yarim yok ki sineme saram Tek dostum kaldı oda sigaram Ben bu dünyada tutunamadım... Nankörler emdi,tüketti kanımı Görmedim ardımdan ağlayanımı ALLAH’ım yalvarırım al şu canımı Ben bu dünyada tutunamadım... Selçuk YILMAZ Ankara 2002 |
Dualar ettik bazen bzen bir garip isyanda üzerimize beş beden elbiselerde tükendik
Ne çok çektik kaderden şairim ne çok sırtımızda hançer var aslında hangisi en çok sevdiğimizin?
Göremedik bazen mum alevleri yetmezdide bize deli volkanları tutacak kadar gücümüz vardı çünkü
Bu ne yaman çelişkiydi şairim biz yazmadık bu kaderi canımıza ...........
kutlarım güzel dizelerinizi duamız sadece Mevlam a
sevgiler cici bakın sol yanınıza göremeselerde........