Sönmeyen Işığımsın YüreğimdeKapkaranlık tünelde kalsa ruhum Bir ışık arasa gözlerim Bir ışık Ruhun çaresizliğimi hissetse Yol bulsa dehlizlerde Elinde gün ışığı Güneşim Gelsen tünelin benden ırak girişine Çok uzaklardan Nokta kadar bir ışık belirse gözlerime Ağlardım inan ki ağlardım Işığım Işığım geldi diye Işığa doğru sana koşardım Yolumda ne var görmeden Sadece ışığı görebilen kör gibi Asamda yok elimde Düşe kalka gelebilirim Elini uzat bana Tutamazsam elinden Sakin bırakma ölsem bile beni karanlıklarda Karanlıklara inat bir mum yak mezarımda Umudum var geleceksin Gözlerim ağlamayacak artık senin için Yüreğimde misafir edeceğim seni sevdiğim Işık olup geleceksin Dünyama Haykıracağız sevgimizi birlikte sağır kulaklara Sevgisiz yüreklere anlatacaklar bizi Bakın diyecekler ışığı arayan iki ateş böceği Sevdalı ikiside delimi deli ışık için ateşe attılar kendilerini Ölümse ölüm Işığım gelde tut artık elimi Bitiş saati:00:30 / 01 03 2015 Şiir’ime ses olan değerli Şaire ve Yorumcu ( Funda Sağlam ) hanıma cok teşekkür ederim sesinize yüreginize sağlık beni çok mutlu ettiniz sevgilerimle... Şiir’imi Uğur Böceği seçkisine değer gören seçki ve yönetim kuruluna çok teşekkür ederim saygılarımla... |